Jak zbadać poziom witaminy D w organizmie?
95% populacji w Polsce ma niedobór witaminy D. Chcąc się upewnić czy jesteśmy w tych 95% możemy sprawdzić sobie poziom witaminy D we krwi. Oznacza się go laboratoryjnie. Wskaźnikiem jest wartość stężenia 25-hydroksywitaminy D, czyli kalcydiolu w surowicy krwi, który określa się w nanogramach na mililitr lub w nanomolach na litr. Takie badanie wykonuje się na zlecenie lekarza. Chcąc wykonać je na własną rękę, musimy przygotować się na koszt w przedziale około 40-100 zł, w zależności od miejsca wykonania badania.
Jaka jest norma prawidłowego poziomu witaminy D w organizmie?
O deficycie witaminy D mówimy wtedy, gdy stężenie 25-hydroksywitaminy D we krwi, wynosi poniżej 20 ng/ml (poniżej 50 nmol/l), a optymalne stężenie to 30-50 ng/ml (75–125 nmol/l).
| Ocena stanu zaopatrzenia organizmu w witaminę D | ||
| Terminologia | Stężenie 25(OH)D w surowicy nmol/l ng/ml |
|
| Deficyt | 0-50 | 0-20 |
| Stężenie suboptymalne | 50-75 | 20-30 |
| Stężenie optymalne | 75-125 | 30-50 |
| Stężenie wysokie | 125-250 | 50-100 |
| Stężenie potencjalnie toksyczne | powyżej 250 | powyżej 100 |
| Poziom toksyczny | powyżej 500 | powyżej 200 |
Na podstawie: Wytyczne suplementacji witaminą D dla Europy Środkowej – rekomendowane dawki witaminy D dla populacji zdrowej oraz dla grup ryzyka deficytu witaminy D (2013).
Istnieją schorzenia, w których wskazane jest zbadanie poziomu witaminy D
• krzywica, osteomalacja, ból mięśniowo-szkieletowy, skłonność do upadków, osteoporoza pierwotna i wtórna
• zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej, zwiększone stężenie PTH, niedoczynność przytarczyc
• przedłużona glikokortykosteroidoterapia
• leczenie przeciwpadaczkowe, leczenie ketokonazolem, przyjmowanie leków przeciwretrowirusowych (leczenie zakażonych HIV)
• zaburzenia wchłaniania, długotrwałe diety eliminacyjne, w tym dieta związana z leczeniem alergii na białko mleka krowiego, nietolerancja laktozy, całkowite żywienie pozajelitowe, zaburzenia odżywiania
• zespół upośledzonego trawienia i/lub wchłaniania, mukwiscydoza, celiakia, po operacjach bariatrycznych
• przewlekła niewydolność nerek w 3–5 stadium, stan po przeszczepieniu nerki
• przewlekła niewydolność wątroby, cholestaza
• choroby ziarniniakowe (gruźlica, sarkoidoza)
• choroby sercowo-naczyniowe, nadciśnienie
• choroby autoimmunizacyjne
• choroby nowotworowe
• choroby alergiczne (m.in. astma, atopowe zapalenie skóry)
• niektóre infekcje, m.in. wirusowe zapalenie wątroby typu C, nawracające ostre infekcje dróg oddechowych
• otyłość
Warto wiedzieć jaki jest poziom witaminy D w naszym organizmie - wówczas można prawidłowo ustalić dawkę jaką będziemy przyjmować. Ilość jednostek witaminy D powinna być dopasowywana zawsze indywidualnie. Pod uwagę należy brać również dietę i tryb życia.
